Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
Coniugazione di: esurio, esuris, esurivi, esurii..., , esuriturum, esurire coniugazione: 4 - transitivo - attiva (Ita) = aver fame, ho fame ebbi fame affamato, (eng) = feel hunger, hunger for, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego esurio tu esuris ille esurit nos esurīmus vos esurītis illi esuriunt | |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego esuriēbam tu esuriēbas ille esuriēbat nos esuriebāmus vos esuriebātis illi esuriēbant | |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego esurivi, esurii... tu esurivisti, esuriisti... ille esurivit, esuriit... nos esurivīmus, esuriīmus... vos esurivistis, esuriistis... illi esurivērunt, esuriērunt... | |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego esurivi, esurii... tu esurivisti, esuriisti... ille esurivit, esuriit... nos esurivīmus, esuriīmus... vos esurivistis, esuriistis... illi esurivērunt, esuriērunt... | |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego esurivĕram, esuriĕram... tu esurivĕras, esuriĕras... ille esurivĕrat, esuriĕrat... nos esuriverāmus, esurierāmus... vos esuriverātis, esurierātis... illi esurivĕrant, esuriĕrant... | |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego esurivi, esurii... tu esurivisti, esuriisti... ille esurivit, esuriit... nos esurivīmus, esuriīmus... vos esurivistis, esuriistis... illi esurivērunt, esuriērunt... | |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego esurivĕram, esuriĕram... tu esurivĕras, esuriĕras... ille esurivĕrat, esuriĕrat... nos esuriverāmus, esurierāmus... vos esuriverātis, esurierātis... illi esurivĕrant, esuriĕrant... | |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego esuriam tu esuries ille esuriet nos esuriēmus vos esuriētis illi esurient | |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego esurivĕro, esuriĕro... tu esurivĕris, esuriĕris... ille esurivĕrit, esuriĕrit... nos esuriverĭmus, esurierĭmus... vos esuriverĭtis, esurierĭtis... illi esurivĕrint, esuriĕrint... | |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego esuriam tu esurias ille esuriat nos esuriāmus vos esuriātis illi esuriant | |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego esurirem tu esurires ille esuriret nos esurirēmus vos esurirĕtis illi esurirent | |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego esurivĕrim, esuriĕrim... tu esurivĕris, esuriĕris... ille esurivĕrit, esuriĕrit... nos esuriverĭmus, esurierĭmus... vos esuriverĭtis, esurierĭtis... illi esurivĕrint, esuriĕrint... | |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego esurivissem, esuriissem... tu esurivisses, esuriisses... ille esurivisset, esuriisset... nos esurivissēmus, esuriissēmus... vos esurivissētis, esuriissētis... illi esurivissent, esuriissent... | |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego esurirem tu esurires ille esuriret nos esurirēmus vos esurirĕtis illi esurirent | |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego esurivissem, esuriissem... tu esurivisses, esuriisses... ille esurivisset, esuriisset... nos esurivissēmus, esuriissēmus... vos esurivissētis, esuriissētis... illi esurivissent, esuriissent... | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
esuri esurite Futuro esurito esurito esuritote esuriunto | |
INFINITO | |
Presente | |
esurire | |
INFINITO | |
Perfetto | |
esurivisse, esuriisse... | |
INFINITO | |
Futuro | |
, esuritururum esse, , esuritururam esse, , esuritururum esse, , esuritururos esse, , esuritururas esse, , esuriturura esse | ir a aver |
GERUNDIO | |
esuriendi, esuriendo, esuriendum, esuriendo... | de aver a aver para aver por aver |
SUPINO | |
, esuriturum | aver |
PARTICIPIO | significato |
Presente | que |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.esuriens Gen.esurientis Dat.esurienti Acc.esurientem Voc.esuriens Abl.esuriente, esurienti... | esurientes esurientium esurientibus esurientes esurientes esurientibus |
Femminile | |
Nom.esuriens Gen.esurientis Dat.esurienti Acc.esurientem Voc.esuriens Abl.esuriente, esurienti... | esurientes esurientium esurientibus esurientes esurientes esurientibus |
Neutro | |
Nom.esuriens Gen.esurientis Dat.esurienti Acc.esuriens Voc.esuriens Abl.esuriente, esurienti... | esurientia esurientium esurientibus esurientia esurientia esurientibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | que ha de aver |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom., esuritururus Gen., esuritururi Dat., esuritururo Acc., esuritururum Voc., esuriturure Abl., esuritururo | , esuritururi , esuritururorum , esuritururis , esuritururos , esuritururi , esuritururis |
Femminile | |
Nom., esuriturura Gen., esuritururae Dat., esuritururae Acc., esuritururam Voc., esuriturura Abl., esuriturura | , esuritururae , esuritururarum , esuritururis , esuritururas , esuritururae , esuritururis |
Neutro | |
Nom., esuritururum Gen., esuritururi Dat., esuritururo Acc., esuritururum Voc., esuritururum Abl., esuritururo | , esuriturura , esuritururorum , esuritururis , esuriturura , esuriturura , esuritururis |
- Coniugazione completa di esuriri Forma passiva |